Bretagne 2020

Tijdens de OGA (Old Gaffers Association) nieuwjaarsreceptie hadden wij geopperd dat we graag naar Denemarken wilden varen. Bernadette had 5 weken verlof kunnen krijgen, maar daar wij zolang mogelijk in de Oostzee wilden varen had ik voor de heenreis een crew samengesteld om in 1 etappe van Nieuwpoort tot Cuxhaven te varen. We spraken af met Hugo en Hagar dat zij bij onze aankomst in Cuxhaven,  zouden opstappen om 2 weken samen te zeilen. Hugo en Hagar hadden al heel wat ervaring in de Oostzee en beschikken over de zeekaarten. Nadien zouden we nog eens 2 tot 3 weken met ons tweetjes rondzeilen.
Na 5 weken zou Bernadette met de trein of auto terugreizen naar België, terwijl Hugo, samen met Rob en Gerard zouden opstappen om de terugreis aan te vatten.

En toen kwam de CORONA CRISIS …. En Denemarken werd gesloten.

… reis geannuleerd!

De Drum of Drake wordt pas half juni te water gelaten. Hier is ook Corona voor verantwoordelijk.

Na veel positieve verhalen gehoord te hebben van een pontongenoot en de website van de overheid geraadpleegd te hebben, besluiten wij om onze vakantie aan te passen en met zijn tweetjes naar Bretagne te zeilen.
Kaarten van Bretagne worden aangeschaft. Zonnepanelen worden gemonteerd. Zo zijn we minstens 1 tot 2 weken autonoom voor energie en kunnen we mooie anker-baaien verkennen.
Dinghy binden! Provianten bunkeren en last but not least de Drums’ bar aanvullen ….

We verlaten Nieuwpoort voor onze tot nu toe langste zeilreis.

Het wordt een korte opkruisende zeiltrip tot aan de Zudcote-pass. Door gebrek aan wind gaat de motor aan tot in Duinkerke.
We meren aan in de jachthaven “Le grand Large”. Daar we lid zijn van Vlaamse Yachtclub Nieuwpoort, hebben we recht op 50% korting in alle aangesloten Transeurop Marinas. Er zijn er heel wat in Frankrijk. We proberen dus steeds in een dergelijk haven aan te meren.
Na genoten te hebben van onze eerste dag, begint onze maag wat te protesteren. Het gasfornuis wordt dus opgezet om het avondeten klaar te maken…. Een 10-tal seconden later gaat het gas alarm af!!  Na controle van het fornuis, ziet Ed dat de nieuwe gas-darm niet correct aangesloten. Dit verhelpen we en controleren nog met zeepwater alle aansluitingen en alle lijkt ok. Bij het ontsteken van de gaspit: PAFFF!!! De oven ontploft. We zullen NOOIT meer vergeten dat men altijd eerst de oven openen, alles verluchten en een tijdje wachten.
Gelukkig hebben we enkel de schrik van ons leven gehad en geen verwondingen.
Het eerste avondmaal werd een koud buffetje ….
We nemen geen risico en schaffen ‘s anderdaags een nieuw toestel aan.

We meren af bij het eerste ochtendlicht om 4.30 uur.
Prachtige zonsopgang … helaas geen wind. Het wordt een lange saaie motor dag.
Gelukkig geeft het ronden van de Cap Griz Nez steeds het gevoel van “NU! zijn we weg”
en genieten we van de mooie krijtrotsen.

De 2 volgende dagen is de wind ons beter gezind.

We nemen onze tijd en genieten van de rustige wind van 3 Bf. Het water is hier veel blauwer dan onze Belgische Noordzee.
In de haven van Dieppe zijn de vissers heel ijverig hun vis in koelwagens te laden! Zelfs de hele nacht… Wat wij eigenlijk niet zo kunnen appreciëren.
Groot verschil met Fécamp. Een leuk haventje met wat rumoerige deining bij NW-winden.
’s Avonds genieten we tijdens onze avondwandeling van een mooie zonsondergang (alleen is de ondergrond wat hard).

We beginnen de dag met stroom mee voor een trip van 39 mijl.

Een bries van 4 Bf brengt ons vlug naar Ouisterham. Wel wat fris en bewolkt.
De volgende 3 dagen wordt er harde wind vanuit het ZW voorspeld. En aangezien we steeds het goede weer met de juiste windrichting verkiezen, beslissen we om hier wat uit te rusten.
De fietsen worden uitgehaald en we bezoeken de Pagasusbridge met z’n museum, D-day landing in Normandië en de stad Caen. We kopen wat zeevruchten op de lokale vismarkt en fietsen we terug naar Ouisterham.

Bij het verlaten van Quisterham moet men door een (grote) sluis. We herinneren ons van een vorige reis dat de stroom daar behoorlijk sterk is. Daarom is het best om aan te meren met de midden-meertouw, zodat de boot niet door de stroom kan verrast worden.

Na de sluis wordt het weeral een perfecte zeildag. Een paar graadjes meer zouden welkom geweest zijn, maar we kleden ons ernaar en klagen niet. Eventjes komen een 3-tal dolfijnen ons gezelschap houden. Helaas zijn ze te snel om ze behoorlijk te fotograferen.

We komen iets te vroeg aan in de baai voor Saint-Vaast. We ankeren en wachten op wat hoger water, want we weten dat de stroom achter de sluis nog hevig kan zijn als die pas geopend is en de steigers zijn nét achter de sluis. We verkiezen dus enkel bij slak of hoogwater binnen te varen.

Heel wat vrienden volgen ons op AIS. Bij het binnen varen krijgen we een Watsapp-bericht met en foto van de webcam. Big Brother Is Watching You!  (Soms) leuk!

Een korte motor vaardag. Ja, weeral geen wind!
We varen in de verte Barfleur voorbij en ronden de “pointe de Barfleur”.

Aan deze kaap (zoals bij alle kapen) kan het er bij felle wind behoorlijk spoken. Maar nu zijn we wel wat gelukkig met deze windstille dag.

Voor de volgende dagen in Cherbourg wordt er harde wind verwacht, 6Bf W, ZW. Dus volop in de kop voor het ronden van “Cap de la Hague”. Hier staat de stroom bij springtij richting NO tot 10 kn ! Dus wachten we af … Ons geduld wordt op de proef gesteld. 6 DAGEN!

Maar geen nood! We huren voor enkele dagen een auto en verkennen het binnenland. Waaronder Barfleur die we de vorige dag voorbij gevaren zijn.

EINDELIJK! De wind blaast vanuit N- NW, 3 BF. We kunnen de ‘Cap de la Hague’ trotseren.

Met stroom mee ronden we de kaap met een vaart van 11 kn! Op naar Carteret. We komen te vroeg aan en gaan voor anker, wachtend op hoger water. Het is een hobbelige ankerwacht… niet om te overnachten!

Tijdens onze autotrip vanuit Cherbourg een paar dagen geleden, zijn we hier langs geweest en gemerkt dat het volledig droog valt en dat er een zandbank aan stuurboord wal staat. Dus voorzichtig BB-wal aanhouden en enkel bij hoog water binnenvaren. Om 19.15u is het zover.

Eenmaal aangemeerd genieten we van een zelf gebakken, lekker gebraden kip. Een afsluiter met een slaapmutsje (lees: rhum) is meer dan welkom.

De havengeul van Carteret is pas om 11.30u bevaarbaar. Er is een 3-4 Bf oostenwind voorspeld. Perfecte windrichting. Eenmaal op zee trekt de wind echter aan tot 5-6 Bf. In sneltempo beslissen we om een reef in het grootzeil te knopen. Dit zeilt net iets comfortabeler.

In de verte zien we een eigenaardig verschijnsel:

Is dit een vliegdekschip? Neen hoor, het is de Mont Saint-Michel.

Les Iles Chausey zijn honderden kleine eilandjes en rots formaties. Het is net een maanlandschap bij laag water. Gewoon prachtig! We vissen een sterke mooring boei op en verblijven hier 2 nachten.
’s Anderendaags blazen we de dinghy op en plaatsen de buitenmotor erop. We varen tussen de rotsen en maken een grote wandeling op het hoofdeiland. Een écht juweeltje!

Het wordt ons snel duidelijk dat om rechtstreeks vanuit les îles Chausey naar Saint Quay Portrieux te varen niet zal lukken. De invalshoek van de wind is te scherp en we hebben geen zin om een tocht van 41 mail (in rechte lijn) op te kruisen. Dus passen we onze way point aan. Het wordt Saint Malo.

Bij aankomst in Saint Malo is er geen plaats in de buitenhaven. Plan B is de (dure) binnen haven. Echter de volgende sluis is pas om 21.30 uur. Er zijn in de baai ook moorings beschikbaar. We beslissen om hier te overnachten en morgen naar de binnenhaven te varen.

Tijdens de nacht draait de wind en trekt die aan. De golven komen binnen gerold en het wordt een niet al te comfortabele nachtrust. Het is écht onze dag niet…

Met de eerste sluis varen we de binnenhaven in en besluiten nù Saint Malo te bezoeken en niet op de terugreis, zoals we eerst gedacht hadden.

Het is een mooie versterkte stad, maar wel hééél druk. En dat in corona tijden. We houden steeds onze mondmaskers aan en proberen toch wat afstand te houden!

De wind staat vandaag NE windkracht 3. Een leuk zeilweertje voor een tocht van 42 mijl. Maar tijdens de stukjes die we voor de wind varen gaat de motor toch aan.
We worden door heel wat klassiekers met alle “honneurs” begroet!

Goed navigeren is hier een must. We ronden mooi de cardinaal-boeien zoals aangegeven en genieten van de mooie kust.

Voor het binnen varen van Saint Quay Portrieux roepen we de havenmeester op. Uiteraard melden we onze lengte, maar vooral dat de Drum of Drake een klassiek schoener is. De havenmeester antwoordt: “un instant”. Na enkele minuten roept hij ons terug op. “Nous allons dégager le ponton principale pour vous”…. Dus krijgen we prompt de mooiste plaats!

Saint Quay Portrieux is een maritieme basis voor bootverhuur en duikers enz. Er zijn hier in de buurt heel wat rotsachtige eilandjes met mooie plaatsen om te duiken. Die zal ik in de toekomst (wanneer ik wat meer ervaring heb) zeker eens exploreren….
’s Avonds genieten we van een diner in het restaurant die uitkijkt op de Drum of Drake. Wat heeft het ons gesmaakt!

Met stroom mee en een pittige (5BF) wind op de achtersteven beslissen we enkel met de genua te zeilen. Een korte trip van 18 mijl.
Zonnig, lekker weer. Zonnecrème is dus meer dan welkom!
Ile de Bréhat beschikt noch over een haven, noch over moorings. We ankeren in een baai waar geen “transport couillion” (naam die we aan de toeristen-boten geven) langs komen. We liggen er met een 4 tal boten en de baai is reeds vol.
We zetten de bijboot uit, varen naar het eiland en maken een lange, mooie, wandeling.

We blijven hier 2 dagen. Wat rusten, bootje roeien, lezen en genieten van het uitzicht.
Kortom “la vita è bella”.

Helaas roept de werkplicht van Bernadette ons en varen we terug naar het noorden. Er staat wat weinig wind deze dagen en er wordt veel gemotord.  Brrrrrmmmm. We haten dit, maar ja van A naar B varen is niet steeds zeilen….

Met een tussen stop in Saint Quay Portrieux, (“le ponton est dégagé!”), varen we naar Grandville. We komen juist op tijd om de drempel te kunnen over varen. Grandville is ook een maritieme verhuur basis. Veel gedoe. We verkiezen hier niet lang te blijven.

Daar de kanaaleilanden Jersey, Guernsey en Alderney gesloten zijn wegens Corona, gaat onze tocht terug via Carteret. Wat begon met een saaie motordag, wordt plots omgevormd tot een van onze mooiste ervaringen. Tientallen dolfijnen volgen ons. BB, SB, voor de boeg, onder het schip, boven water, onder water, zij maken er een private wondermooie voorstelling van hun kunnen.

Hier zijn geen woorden meer voor nodig.

De windstilte die we gisteren gehad hebben, was waarschijnlijk de stilte voor de storm, want vandaag is er hééél vééél wind. Dus blijven we een extra dag in Carteret.
We maken een mooie wandeling tussen de velden, de monding en de omgeving. En genieten er weeral van!

Vandaag ronden we met een halve wind van 3BF de Cap de la Hague. RECORD verbroken van onze heenreis!  GPS log: 13 kn,  stroom mee van 8 kn!

We overnachten een extra nacht in Cherbourg en bezoeken de drie items van het museum “la Cité de la mer”: 1. de eerste nucleaire duikboot van Frankrijk “Le Redoutable” die hier tentoongesteld is, 2. een epos van de Titanic die in Cherbourg een tussenstop heeft gedaan voor aleer het bekende drama gebeurde en 3. een toelichting over de toekomst van het maritieme leven en economie. Echt een bezoek waard!

Terwijl we na dit bezoek terug naar de boot gaan, merken we in de haven een OGA-wimpel (Old Gaffers Association - waarvan wij ook lid zijn). Daar moeten we kennis mee maken, toch?! De nieuwe eigenaar is volop aan zijn schip aan het werken, samen met een aantal vrienden.

De voorzitter van de plaatselijke OGA en de maritieme redacteur zijn er een reportage aan het maken over dit schip. We geraken aan de praat en nodigen hen uit om de “Drum’s bar” te bezoeken, wat ze gretig aanvaarden. De redacteur neemt enkele foto’s terwijl wij ervaringen delen met de voorzitter. Enkele dagen later krijgen we op onze facebook account een bericht van Pieter-Jan van de Zeezot (Nieuwpoort) dat er beroemde Belgen vertoefd hebben in Cherbourg. Er was een artikel verschenen in de lokale maritieme krant.

Er is ook nog een uitgebreider blog: https://cherbourgbythesea.wordpress.com/  

We hebben nog wat tijd voor een fietstocht (48 km heen en terug) naar Honfleur, over de “pont de Normandie”.  Een heuse klim, maar met wat  hulp van elektrische aandrijving, geraken we op onze fietsen met gemak boven. Onze 3^de zoon en zijn gezin zijn daar op vakantie en we ontmoeten elkaar daar voor een leuke dag.

Dit is de laatste étappe voor Bernadette.  Binnen 2 dagen moet zij op post zijn op haar werk. 
Het was top. Een goed voorsmaakje om binnen 2 zeil-seizoenen, wanneer Bernadette ook met pensioen zal zijn, naar de Middellandse zee te varen langs de Oceaan.

Morgen komen 3 vrienden op om de reis verder te zetten.

Samen met mijn vrienden, Olivier, Judith en Pascale, vaar ik op een rustig tempo naar Nieuwpoort met tussenstops in Saint Valery en Caux, Dieppe, Saint Valery sur Somme en Boulogne. We ronden Cap Griz Nez met leuke backstag wind.

Nieuwpoort is veel te snel in zicht…

Ed Verbeke & Bernadette De Pauw
juni-juli-augustus 2020